Η… βασιλεία του σκόρδου
Κρατάτε τις παραδόσεις; Αν ναι, τότε ακόμη «βρωμάτε σκορδίλας» από τον εορτασμό της Καθαρής Δευτέρας… Μη πτοείστε! Πάντως εάν συνταξιδεύατε με τον ήρωα της ιστορίας μας -χειμαρρώδη κι αφοπλιστικός στην επιχειρηματολογία του-, θα σας έκανε σίγουρα να κατεβείτε από το τραμ, πάραυτα!
Σε σας είναι εξαιρετικά αφιερωμένο το κειμενάκι που ακολουθεί:
«Ένας εφώναζε χθες μέσα στο τράμ:
-Πρέπει να συλλαμβάνωνται! Τι τους φυλάνε τους αχρείους; Να συλλαμβάνωνται αμέσως και χωρίς καμμίαν διατύπωσιν!
-Μα τι φωνάζει ο κύριος; Ερώτησαν μερικοί. Με ποιους τάχει; Ποιους θέλει να συλλάβουν;
Ο εξαγριωμένος κύριος έσπευσε να δώση εξηγήσεις:
-Να συλλαμβάνωνται αυτοί οι αχρείοι που τρώνε σκόρδο. Και ν’ απομονώνονται αμέσως. Διότι επί τέλους δεν τους χρωστάμε τίποτε εμείς οι άλλοι να υποφέρωμεν εξ αιτίας των. Ορίστε! Εγώ βγήκα πρωί-πρωί από το σπίτι μου να παω στη δουλειά μου. Πλύθηκα, ντύθηκα, μύρισα τους μενεξέδες του περιβολιού μου, βγήκα έξω να πάρω καθαρόν αέρα. Και μούρχεται άξαφνα αυτός ο άθλιος, που έφυγε προ ολίγου, θρονιάζεται δίπλα μου, αφού έφαγε ωρισμένως ένα ολόκληρο κεφάλι σκόρδο και με υποχρεώνει να αναπνέω ασφυξιογόνα αέρια. Τι του χρωστάω σας παρακαλώ; Και όμως αντί να τον συλλάβουν αμέσως, τον αφίνουν και περιφέρεται ελεύθερος.
-Μα τι θέλετε να γίνη κύριε; Του είπε κάποιος. Έχετε όλα τα δίκαια του κόσμου, αλλά δεν το προβλέπει ο νόμος.
-Να προβλέψη! Εφώναξεν ο εξαγριωμένος κύριος. Να γίνη μάλιστα ειδικός νόμος που να ισχύη διαρκώς. Αυτοί οι άνθρωποι που διαταράσσουν την κοινήν ησυχίαν επαναστατούν κατά του κοινωνικού συνόλου. Θέλουν να μας επιβάλουν την βασιλείαν του σκόρδου, του απαισιωτέρου τυράννου που εγέννησεν η φύσις. Δεν επιτρέπεται να περιφέρωνται ελεύθεροι και να προπαγανδίζουν την βρωμεράν τους ιδεολογίαν!
Οι άλλοι επιβάται επροσπάθησαν να τον καθησυχάσουν.
-Το καλεί η περίστασις, βλέπετε. Μεγάλη Σαρακοστή, νηστεία, τι να φάνε οι χριστιανοί; Τρώνε και το σκορδάκι τους. Έπειτα το σκόρδο βλέπετε κατεβάζει και την πίεσιν. Το συμβουλεύουν και οι γιατροί.
Εξαγριώθηκε ακόμη περισσότερον.
-Δεν μπορεί να υπάρξη κύριοι θρησκεία που να επιβάλη το σκόρδο ως μέσον σωτηρίας των ψυχών. Τέτοια θρησκεία θα ήτο αναξία πολιτισμένων ανθρώπων. Ευτυχώς ο Χριστός μας ποτέ δεν εσυμβούλευσε τους πιστούε του να τρώνε σκόρδο. Ούτε ευλόγησε ποτέ τα σκόρδα. Ούτε ο ίδιος έτρωγε ποτέ σκορδαλιά. Κανένας Ευαγγελιστής τουλάχιστον δεν αναφέρει τέτοιο πράγμα. Απεναντίας αγαπούσε τα ευγενικά αρώματα. Οι Μάγοι, στην Γέννησίν του, του έφεραν σμύρνα και λίβανον, δεν του έφεραν μία πλεξίδα σκόρδα. Η Μαρία η Μαγδαληνή έσπασε ένα βάζο εκλεκτού μύρου στα πόδια του. Δεν του προσέφερε ένα πιάτο σκορδαλιά. Που το βρήκαν λοιπόν το σκόρδο οι σημερινοί χριστιανοί στην χριστιανικήν παράδοσιν; Και ούτε καμμιά Υγιεινή, σεβομένη τον εαυτόν της, μπορεί να στηριχθή ποτέ επί της βρώμας. Αν υπάρχη τέτοια Υγιεινή να την βράσω! Αυτά είνε εφευρέσεις των αθλίων σκορδοφάγων. Αν είχα εξουσία στα χέρια μου θα τους συνελάμβανα όλους και θα τους έθετα υπό αυστηροτάτην απομόνωσιν!
Και ο άγνωστος κύριος εξηκολούθησε το κήρυγμα της επαναστάσεως κατά του σκόρδου. Μιας επαναστάσεως εις την οποίαν καλούνται να προσχωρήσουν όλοι οι Έλληνες οι έχοντες μύτην».
ΕΣΤΙΑ, Παύλος Νιρβάνας, 1935