Σας παρουσιάζουμε σήμερα την τρίτη από μια σειρά επιστολών, που μας έστειλε ο φίλος μας Κ.Αποστολόπουλος. Οι επιστολές αυτές στάλθηκαν στον νεοεκλεγέντα, το 1934, δήμαρχο της Αθήνας, Κώστα Κοτζιά, και παρουσιάζουν ανάγλυφα τα μικρά και μεγάλα προβλήματα που ταλάνιζαν τους κατοίκους αυτής της πόλης. Η σημερινή επιστολή προέρχεται από έναν κάτοικο της Πλατείας Κουμουνδούρου.

«Εξακολουθώ να την ονομάζω πλατεία Κουμουνδούρου, όπως την γνώρισα μικρό παιδάκι. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο την μετονόμασαν πλατεία Ελευθερίας.

Μήπως από κει ξεφύτρωσε η ελευθερία μας σαν ραπανάκι; Ή μήπως ανέβλυσε από την στεγνή της στέρνα;

Είνε μια ιστορική πλατεία. Ας της άφηναν το ιστορικό της όνομα…

Κατά την ευτυχισμένη εποχή, εκεί στην μικρή μαρμάρινη της στέρνα, γινόταν κάθε χρόνο την ημέρα των Θεοφανείων ο αγιασμός των υδάτων.

Η μαρμάρινη εκείνη στέρνα υπάρχει ακόμη, αλλά τελείως στεγνή. Το συντριβάνι της που ήταν κάθε απόγευμα η χαρά των παιδιών της συνοικίας, έχει πια αχρηστευθή. Τώρα, στο κέντρον της υπάρχει μια πελώρια στέρνα από τσιμέντο ή μάλλον το σχέδιον στέρνας, γιατί οι εργασίες άρχισαν από διετίας και διεκόπησαν ένα μήνα μετά την έναρξίν των. Έτσι, εκτός της ατελείωτης αυτής στέρνας, βλέπει κανείς λάκκους, ακαλαίσθητα περίπτερα, υπαίθρια φωτογραφεία, υπαίθρια στραγαλατζίδικα και χίλιες δύο άλλες ασχημίες. Έχει χωρισθή επίσης σε τσιμενταρισμένα διαμερίσματα, προορισθέντα για κηπάρια ή πρασινάδα, πάνω στα οποία μπορεί να σκοντάψη κανείς τα βράδυα, αν δεν έχει σελήνη και να σπάση τα μούτρα του.

Θα κόστιζε τόσα πολλά η αποπεράτωσίς της; Η μεγάλη στέρνα είνε σχεδόν τελειωμένη. Δεν χρειάζεται παρά την τελευταίαν επάλειψιν τσιμέντου, καμμιά εικοσαριά τσουβάλια περίπου, μιας εβδομάδος το πολύ εργατικά και τίποτε άλλο. Ας γίνη για τ’ όνομα του Θεού, για να λείψη εκείνη η ασχήμια, έστω και αν δεν πρόκειται να την δούμε γεμάτη νερό. Ας καλυφθούν οι λάκκοι, ας σπαρούν τα τσιμενταρισμένα διαμερίσματα, έστω και με καλαμπόκι που δεν κοστίζει ακριβά και δεν έχει ανάγκην ιδιαίτερης περιποιήσεως, ας καταργηθούν τα υπαίθρια φωτογραφεία και στραγαλατζίδικα κι’ ας κατεδαφισθούν εκείνα τα απαίσια περίπτερα του κέντρου που έγιναν για προεκλογικάς εξυπηρετήσεις, για να αποκτήση η πρωτεύουσα άλλη μια πλατεία της προκοπής. Όλα αυτά για να γίνουν δεν κοστίζουν παρά ολίγην καλήν θέλησιν.

Ένας κάτοικος της πλατείας».

Κύριε Αποστολόπουλε σας ευχαριστούμε θερμά.